Traballadoras do SAF mobilízanse diante da FEGAMP en demanda de condicións laborais dignas

Ducias de traballadoras de distintos servizos de axuda no fogar, co apoio das compañeira de residencias privadas e centros de día, concentráronse este venres diante da sede da FEGAMP en Compostela para reclamar un convenio colectivo digno e o recoñecemento dos traballos de coidados. A protesta foi convocada pola CIG, no marco da campaña de mobilizacións que a central está a desenvolver polo desbloqueo da negociación colectiva tanto no convenio de Axuda no Fogar como no de residencias privadas de maiores e centros de días.

Aproveitando a concentración, a CIG-Servizos rexistrou un escrito solicitando manter unha reunión o máis axiña posíbel co presidente da Federación Galega de Municipios e Provincias para abordar a terríbel situación do sector, xa que a prestación do servizo público de atención no fogar está encomendada ás administracións locais e son os propios Concellos quen deciden sobre a prestación directa ou a privatización da súa xestión.

Esta situación, xusto co infrafinanciamento crónico por parte da Xunta de Galiza, levou a que teñamos un servizo de SAF atomizado e con condicións laborais dispares en función de quen o xestiona: a administración municipal ou unha empresa privada. As traballadoras que se atopan neste último caso, que son a maioría, están reguladas polo convenio galego de Axuda no Fogar, sen negociar dende o ano 2010 “e isto repercute, non só nas condicións económicas do persoal, senón nas condicións de saúde, na conciliación familiar e nos seus dereitos laborais”.

A CIG, explicou o secretario de Negociación Colectiva, Adolfo Naya, leva anos reclamando a negociación dun convenio colectivo xusto e digno “para unhas persoas traballadoras esenciais para a nosa sociedade e que merecen unhas condicións acordes a súa importancia social”.

As propias traballadoras describiron que «todo o que temos conseguido foi a base de pelexar e loitar». Criticaron o desinterese das administracións pola situación do sector e o avance da precariedade laboral. «A xente está ao límite, temos unha elevada parcialidade, xornadas partidas, horarios insufríbeis e uns salarios de miseria», denunciaron.

Engadiron que son elas as que poñen os seus vehículos particulares para os traslados entre domicilios e que nin sequera teñen recoñecido o cobro do 100% no caos das baixas, malia o seu ser un traballo que require dun enorme esforzo físico e conleva unha gran carga mental. «Pero poñernos enfermas é un artigo de luxo. Moitas compañeiras van traballar enfermas porque non poden perder nada do seu cativo salario. E as mutuas non queren recoñecer ningunha doenza como enfermidade profesional». Para máis agravar, apuntaron, moitas empresas son reacias a dotar o servizo das axudas técnicas necesarias.

Avanzar nas condicións laborais para mellorar o servizo

A este respecto, avanzar nos dereitos deste colectivo, valorou Naya, repercutiría na mellora do servizo “e servirá como incentivo para a incorporación aos traballos de coidados de persoas novas”. O representante da CIG advertiu que na actualidade, debido á precariedade laboral, existe un grave problema para atopar persoas traballadoras que se queiran dedicar ao SAF, “que pode afondar nos vindeiros anos”.

Xustamente onte se coñecía a decisión do Goberno galego de retirar 17 millóns de euros do SAF para derivalo ao Bono Coidado, alegando as dificultades dos Concellos para executar estes fondos. Neste senso, a CIG lembrou que a axuda no fogar é unha competencia que a Xunta de Galiza derivou aos municipios, mais sen dotalos dos medios nin dos recursos económicos suficientes, levando o servizo á crítica situación actual.

Naya incidiu en que a aposta da CIG é que o Servizo de Axuda no Fogar sexa público e con este obxectivo, a central impulsou unha PNL de iniciativa popular para a creación dun sistema público galego de atención ás persoas quen agrupara todos os servizos (residencias, atención a domicilio, centros de día, xantar na casa, casas niño, casas de maior, etc.), de xestión directa da Xunta, cun convenio único, orzamentos e recursos suficientes e que garanta a calidade asistencial e unhas condicións de traballo decentes. Proposta que o grupo parlamentar do PP rexeitou coa súa maioría.

Por iso, concluíu Adolfo Naya, “mentres non exista a valentía política para asumir ese reto tan importante para a sociedade, reclamamos un convenio colectivo con unhas condicións dignas e de calidade para as persoas traballadoras do Servizo de Axuda no Fogar de Galiza”.