A caída do paro e da afiliación reflicten que Galiza segue a perder poboación activa

O mes de novembro deixa unha redución na afiliación media á Seguridade Social en Galiza do 0,2% (2.346 persoas en alta menos) e unha baixada do paro rexistrado do 1,6% (equivalente a 1.714 persoas) con respecto ao mes de outubro. Isto supón que o noso país segue a perder poboación activa, afectando especialmente esta caída na afiliación á provincia de Lugo, que rexistrou preto da metade da baixada (1.050 persoas), cando ademais foi o territorio no que menos medrou o desemprego.

A maioría do descenso da afiliación produciuse no réxime xeral e no RETA e a meirande parte rexistrouse entre a rama de hostalaría (-3,3%) e administración pública (-1,8%). Mentres, educación continuou na senda do mes pasado, rexistrando un incremento do 1.9% polas necesidades propias do curso escolar.

En concordancia coas ramas de actividade onde se rexistrou o descenso da afiliación, os tipos de contrato máis afectados foron os fixos-descontinuos e os temporais a tempo completo.

Fonte: Seguridade Social

No referido ao paro rexistrado, o maior incremento produciuse entre ás mulleres, que suman o 92% das novas persoas en situación de desemprego, e o 77% da caída produciuse no sector servizos.

Fonte: SEPE

Inestabilidade laboral e precariedade

O secretario confederal de Negociación Colectiva da CIG, Francisco González Sío, valora que estes datos reflicten como a estacionalidade e as diversas necesidades do mercado de traballo e do sistema produtivo de Galiza, cun peso cada vez maior do sector servizos, “provocan que as oscilacións de persoas traballadoras e de emprego aumenten mes a mes afondando na inestabilidade e na inseguridade laboral”.

Estas variacións son facilmente detectábeis na hostalaría, cuxa caída leva aparellada unha baixada tamén nos contratos fixos-descontinuos durante o pasado mes do 8,4% (- 3.083) e do 1,4% nos contratos temporais a tempo completo (-1.302); “modalidades das que se abusa nesta actividade e que agravan a pobreza laboral”.

González Sío advertiu que a contratación temporal xa está en niveis similares previos á reforma de 2021 -que se marcou como un dos obxectivos reducir a inestabilidade no traballo- e que as actividades nas que se xera emprego (ligadas á hostalería, comercio e as ramas sociosanitarias) “precisan de man de obra pero aplican unhas condicións moi precarias tanto en cuestións de contratación como en materia salarial”.  

Fronte á esta realidade, a CIG segue a reivindicar a derrogación das reformas laborais de 2012 e de 2021 “e que se potencie de forma clara a contratación indefinida e a tempo completo”. González Sío demandou un maior control por parte da Inspección de Traballo e das propias administracións sobre os contratos a tempo parcial “para que non haxa un abuso” e insistiu na necesidade de acabar coa figura da contratación fixa-descontinua, que cualificou como “unha bolsa de precariedade e pobreza laboral”.  

Considerou urxente reactivar a negociación colectiva como ferramenta fundamental da clase traballadora para avanzar en dereitos e devolverlle ás traballadoras e traballadores a forza e a presencialidade á hora de negociar os convenios “que as reformas de 2012 dinamitaron e que a reforma de 2021 non restituíu en absoluto”.

E neste sentido, instou a reforzar a capacidade de mobilización da clase obreira para poder ter unhas condicións laborais dignas e mudar a actual situación de extensión dos baixos salarios, da explotación e da pobreza.